Begin van de week zag ik Babel, de nieuwe film van de Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu (Amores Perros, 21 Grams) en eerlijk gezegd weet ik nog niet helemaal wat ik er van denken moet. Het is een film die zich op drie continenten afspeelt (Afrika, Noord-Amerika en Azië), met drie verhaallijnen die met elkaar verbonden blijken te zijn. Babel laat zien hoe één tamelijk kleine gebeurtenis op grote afstand gevolgen kan hebben. Bovendien, de titel verwijst er al naar, wil de film laten zien hoe veel onderling onbegrip er nog is, ondanks alle communicatiemiddelen die de wereld zo klein lijken te maken. Maar dat is toch vrij mager voor een film die door zijn opzet en wijde blik heel wat meer over de mens en de wereld lijkt te willen zeggen.
Misschien is dat een te hoge verwachting bij Iñárritu. 21 Grams vond ik in dat opzicht ook al tegenvallen, hoe boeiend en goed gemaakt die film ook was. In een interview met Spits zegt de regisseur: ‘Er is geen les, daar maak ik geen films voor. De naam van de toren uit het Bijbelse verhaal is natuurlijk niet voor niets gekozen maar de film gaat niet letterlijk over taalbarrières. Die kan je relatief eenvoudig oplossen. Het zijn veel eerder vooroordelen en angsten voor alles wat ‘anders’ is die ons scheiden. De wereld is veranderd sinds 11 september en daar heb ik als mens en als Mexicaan ook mee te maken.’
Verreweg het meest geslaagd vond ik het segment over het Japanse doofstomme meisje, dat hevig in verwarring is door haar puberteit en de zelfmoord van haar moeder, terwijl haar vader een afstandelijke, vaak afwezige opvoeder is. Erg mooi gefilmd, mooi geacteerd: het had van mij een afzonderlijke film mogen zijn.
In Amerika geldt Babel als één van de favorieten voor de Oscar voor beste film. Dat zal er mee te maken hebben dat sommige recensies heel fel zijn. Zoals de criticus van de Chicago Tribune, die al woedend wordt bij de gedachte dat de leden van de Academy straks voor Babel zullen kiezen. Citaat:
Crash had everyone examining their own unattractive racial attitudes. Babel asks us to…well, I’m not sure. Reflect on how everyone is connected in this troublesome world, I guess. I think I already learned that in a phone company commercial.
Deze criticus merkt ook op dat Iñárritu er veel genoegen in lijkt te scheppen om zo veel mogelijk ellende op het witte doek te toveren. Dat gevoel herken ik: tijdens het kijken waren er momenten waarop ik uit alle macht hoopte dat de regisseur en de scenarioschrijver niet voor nóg meer droefenis en ongeluk zouden kiezen – wat ze gelukkig meestal ook niet deden. Maar zulke gedachten zou je eigenlijk niet moeten hebben bij het kijken naar een film.
Bij vlagen erg goed, kortom, een film die ongetwijfeld tot de betere van het jaar behoort, maar die Oscar? Geef die maar aan Scorsese. (Of Borat!)
Bekijk de trailer van Babel:
Lees ook:Oscars: Babel met zeven nominaties favoriet
Lees ook:Trainspotting-sequel: ‘Alle acteurs doen mee’
Lees ook:Zoek de Lookey bij Von Trier
Lees ook:Babel nu samen met Dreamgirls favoriet voor Oscar
Lees ook:Websites voor filmfreaks by CJP
>>Deze criticus merkt ook op dat Iñárritu er veel genoegen in lijkt te scheppen om zo veel mogelijk ellende op het witte doek te toveren. Dat gevoel herken ik.
Ja verdomd, dit is ook voor mij de zwakte van de film. Ik denk dat je hetzelfde kunt beweren voor Amores Perros, maar daar had ik er veel minder last van.