Deze week in enkele bioscopen: Last Stop 174 (2008) van Bruno Barreto. Braziliaans drama over een jongen uit de sloppenwijken die voor galg en rad opgroeit.
Last Stop 174
Last Stop 174 speelt in en rond de sloppenwijken van Rio de Janeiro, al heeft de film ook een andere belangrijke inspiratiebron: de kaping van bus 174 door een opgefokte straatjongere in 2000. Deze op feiten gebaseerde speelfilm gaat in op de omstandigheden die de kaper wellicht tot zijn wanhoopsdaad dreven, dat meldt NU.nl/André Nientied.
Slumdog baby
Last Stop 174 volgt twee jongens uit de sloppenwijken, die door hun geboorte feitelijk al veroordeeld zijn tot een leven vol geweld. Alessandro werd als baby weggehaald bij zijn verslaafde moeder door een dealer die hem als onderpand meenam. En Sandro belandde op straat nadat zijn moeder werd vermoord in de bar waar ze werkte.
De film concentreert zich vooral op Sandro, die na een veelbelovende doorstart in een pleeggezin toch op straat belandt. Van lijm snuiven stapt hij al snel over op coke, een verslaving die hij met straatroof probeert te bekostigen. Hij droomt ervan ooit een carrière als rapper op te starten, want hij heeft duidelijk talent.
Ondertussen is de moeder van baby Alessandro afgekickt en in de Here. Ze is vastbesloten haar zoon terug te vinden en wanneer ze de rappende Sandro op televisie ziet in een reportage over straatkinderen weet ze zeker dat hij haar verloren zoon is. Zal ze hem vinden? Zal ze dan nog denken dat hij haar zoon is? Hoe zal Sandro, die weet dat ze zijn moeder niet is, reageren? En hoe zit het met die bus 174?
Cidade de Deus
De Braziliaanse Cidade de Deus had in 2002 een verpletterend effect. De film gaf een compromisloos beeld van het gewelddadige leven in de sloppenwijken van Rio de Janeiro. De film van Fernando Meirelles kreeg vier Oscarnominaties én een trits navolgers, die ook dankbaar inhaakten op het leven in de favelas, zoals Tropa de Elite (2007).
Lees ook:TV-tip II: North Country
Lees ook:TV-tip 3: This Boy’s Life
Lees ook:TV-tip: Birth
Lees ook:Tv-tip: Depuis qu’Otar est parti (Julie Bertucelli, 2003)
Lees ook:Anneloek Sollart wint op Rhodos met Rauw