Clichématige bespiegelmuziek

Naar aanleiding van The Banishment, de nieuwe film van Andrej Zvjagintsev, stond gisteren een stuk in de Volkskrant over de muziek van Arvo Pärt, die in de film te horen is. En in heel wat andere films, aldus de Volkskrant:

De muziek van de diepgelovige, Russisch-orthodoxe Pärt (Paide, 1935; met zijn kalende hoofd en woeste baard lijkt hij zo uit een film van Andrej Tarkovski weggelopen) is al gebruikt in tientallen korte animatiefilms en lange documentaires, in docudrama's en speelfilms. Door regisseurs uit alle windstreken: uit Europa en Azië, uit Australië, Zuid-Amerika en de Verenigde Staten.

Toch wist Zvjagintsev direct dat hij de muziek wilde gebruiken, toen hij het net twee minuten durende Für Alina hoorde. Dat vele filmmakers hem voor gingen – de Sovjet-Rus Heino Pars gebruikte in 1962 als eerste een score muziek van Pärt in zijn korte animatiefilm Väike motorolie – en dat Pärts muziek als filmmuziek sindsdien allang een cliché is geworden, was geen bezwaar.

Zie Arvo Pärt aan het werk, mét Für Alina:

Lees ook:Tv-tip: The Return (Andrej Zvjagintsev, 2003)
Lees ook:Tsjechische prijs voor Nederlandse animatiefilm
Lees ook:Jack Black in Driving Miss Daisy
Lees ook:Film Jochem de Vries dingt mee naar Palm d’Or voor beste korte film
Lees ook:TV-tip: Bobby

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.